هورمونهای روده ای  شارژ-توربو: مبارزه با چاقی و دیابت

همکاری دانشمندان آلمانی وآمریکایی بالاخره بر یکی از اصلی ترین چالش های سازندگان دارو که سالها با آن روبرو بودند، غلبه کرد. تحویل هورمونهای هسته ای قدرتمند  به یک بافت ویژه در حالیکه از رسیدن این هورمونها به سایر بافت ها جلوگیری  شود آرزوی داروسازان بود که بالاخره محقق شد.

 محققین در دانشگاه مونیخ ودانشگاه ایندیانا با استفاده از پپتید طبیعی روده ای ، گیرنده های غشاء سلول را هدف قرار دادند و با مهندسی آنها توانستند استروئیدهای کوچک را که در هسته ی سلول عمل می کنند با آنها حمل کنند.

 دکتر DiMarchiو Tschöpامیدوارند که چنین هیبریدهای هورمونی  شارژ- توربویی بتوانند قسمت استروئیدی  خود را در داخل سلول جائیکه گیرنده ی پپتیدی اختصاصی آنها بروی  سطح بیان می شود، تحویل دهند.

هر دو تیم، سالها برای کشف راههای جدید درمان چاقی ودیابت با یکدیگرهمکاری کردند  و آنها با هورمون Glplیا پپتید شبه گلوکاگون-1 کار خود را آغاز  کردند . این هورمون با عمل بروی پانکراس و سلولهای مغزی در بهبود ترشح انسولین، بهبود قندخون و وزن بدن تأثیر می گذارد. دانشمندان این پپتید رامهندسی  کردند بطوریکه بطور برگشت پذیر به هورمون استروئیدی جنسی زنانه یعنی استروژن قابل اتصال میگردد. هورمون استروژن دارای فواید متابولیکی  قدرتمندی بروی برخی از سلولهای هدف مشابه است. در گذشته ، فارماکولوژیست ها  قادر به استفاده از چنین فوایدی در دوزهای بالای سیستمیک استروژن نبودند زیرا همزمان بروی ارگانهای تولید مثلی تأثیر گذاشته وخطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد.

استفاده ازفرم کانژوگه ی estrogen/ GLp1بدون اینکه عوارض جانبی بروی ارگانهای تولید مثلی حساس  به استروژن  مانند رحم ایجاد کند، میتواند فواید متابولیکی را درموشها چند برابر کند. دانشمندان دریافتند که استفاده از این فرم از هورمون پپتییدی روده ای (tarbo- charged)  بروی رشد تورمورهای حساس به استروژن تأثیری ندارد. مطالعات ژنتیکی همزمان تأثیر استروژن بروی پانکراس و بافت مغزی موشهای تحت درمان با داروی ترکیبی جدید را آشکار نمود که این موضوع  نشاندهنده ی موفقیت تحویل استروئیدها به بافت هدف است.

دکتر Finanمی گوید: مولکولهای کانژوگه ی estrogen/ GLp1بیش از روشهای  سنتی درمان درمدلهای موش مبتلا به چاقی ودیابت نوع 2 موثر بوده است.

 نتایج این تحقیقات در ژورنال Nature Medicineمنتشر گردید.

اومیافزاید : آنچه سبب شگفتی بیشتر ما شده است فرصتی است که دراستفاده  از هورمونهای استروئیدی هدف دار در درمان سایر بیماریها بدست آمده است  زیرا عوارض جانبی استفاده از این هورمونها بصورت سیستمیک در گذشته مانع از استفاده ی درمانی آنها میشد.

 دانشمندان معتقدند که هنوز جزئیات بسیاری از مکانیسم عمل این روش  نامعلوم است که باید با تحقیقات بیشتر مشخص شود.چنانچه دانشمندان بتوانندایمن بودن این روش را برای استفاده های بالینی به اثبات برسانند این مولکولها  میتوانند دگرگونی عظیمی را در روشهای درمان ایجاد کنند.

منبع: www. sciencedaily.com/releases/2012/11/121113122042.htm